Odsetek dzieci z zaburzeniami słuchu w wieku szkolnym jest dużo wyższy niż liczba wad słuchu diagnozowana u noworodków, u których stwierdza się je u 1-2 na tysiąc urodzeń. Przesiewowe badania słuchu pod kątem jego uszkodzenia wykonuje się od 2002 r. u każdego nowonarodzonego dziecka w Polsce.

 

• trudności w słyszeniu w hałasie;
• trudności w spełnianiu poleceń słownych;
• trudności w spełnianiu złożonych poleceń;
• przekręcanie podobnie brzmiących słów;
• częste prośby o powtórzenie wypowiedzi;
• łatwe rozpraszanie się;
• trudności w czytaniu i pisaniu;
• nadwrażliwość na głośne dźwięki.

Problemy ze słuchem znacząco wpływają na edukację, bo dziecku, które nie rozumie poleceń, trudniej jest się  skoncentrować na lekcji. Badania pokazują, że wśród dzieci, u których stwierdzono niedosłuch średni i znaczny, odsetek uczniów, którzy nie słyszeli tego, co mówi nauczyciel, wzrasta aż czterokrotnie. Dzieci z gorszym słuchem dwukrotnie częściej osiągają słabe lub bardzo słabe wyniki w szkole w porównaniu do dzieci ze słuchem prawidłowym.

Często okazuje się, że dziecko, które nie może nauczyć się płynnie czytać, poprawnie pisać i ma opinię niegrzecznego po prostu źle słyszy. Ubytki słuchu jednak można i trzeba leczyć.

Profesor Krzysztof Kochanek, koordynator Programu Badań Przesiewowych, Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu podkreśla, że dzięki wprowadzeniu odpowiedniego leczenia (zachowawczego, chirurgicznego czy założeniu aparatu słuchowego), w wielu przypadkach usprawnia się drogę słuchową, co zapewnia lepszą komunikację z otoczeniem.

Eksperci tłumaczą, że problemy ze słuchem u dzieci szkolnych związane są głównie z nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych, natomiast u dzieci starszych są to już z reguły trwałe uszkodzenia, które nie ustąpią same, ale wymagają leczenia.

 

Foniatrzy i audiolodzy alarmują, że sytuacji starszych dzieci nie poprawia moda na słuchanie głośnej, muzyki, często w źle dobranych słuchawkach.