Zaburzenia rozwoju płci są wciąż wielkim wyzwaniem diagnostycznym. Dodatkowo świadomość nieodwracalności niektórych zabiegów chirurgicznych sprawia, że podjęcie decyzji o czasie ich przeprowadzenia, jak i technice operacji jest niezwykle trudne.

Prelekcja będąca formą podsumowania najistotniejszych zagadnień związanych z tą problematyką stanowi okazję dla Pediatrów i Neonatologów do pogłębienia oraz aktualizacji dotychczasowej wiedzy. Ma na celu również zwrócenie uwagi na działania zmierzające do maksymalnego podwyższenia jakości życia chorych, zapewnienia im wsparcia oraz udoskonalenia komunikacji pomiędzy lekarzem, pacjentem i jego rodzicami. Dzieci oraz ich bliscy narażeni są bowiem na liczne cierpienia i stresy, a także ryzyko wykluczenia społecznego.

W trakcie wykładu zostały omówione m. in.: objawy sugerujące zaburzenia rozwoju płci, zmiany w podejściu do tych zaburzeń (nomenklatura i klasyfikacja, wytyczne dotyczące decyzji o płci, kwalifikacje do operacji rekonstrukcyjnych, opieka nad pacjentem), problemy z jakimi musi radzić sobie specjalista oraz chory.

Najbardziej optymalną pomoc dziecko i jego rodzice mogą uzyskać tylko od ściśle współpracującego ze sobą zespołu lekarzy m.in.: endokrynologa, urologa, ginekologa, androloga i psychologa. Ciężar podejmowania decyzji musi być jednak stopniowo przenoszony na samego pacjenta, gdyż będzie musiał mierzyć się z ich konsekwencjami przez całe swoje życie.