Kluczowym problemem w tej walce są postawy rodziców. Niestety, nadwaga dzieci i młodzieży często wynika z niedopatrzenia ze strony rodziców. Ów brak reakcji nie wynika ze złej woli, ale braku fachowej wiedzy i postrzeganiu swojego dziecka jako zdrowego, podczas gdy w rzeczywistości już wykazuje objawy nadwagi lub otyłości. Naukowcy z Langone Medical Center Uniwersytetu Nowojorskiego zbadali dane z powszechnych spisów przeprowadzonych w latach 1988-1994 oraz 2007-2012. Jedno z pytań spisu dotyczyło opinii na temat wagi dzieci: czy jest za niska, w normie, czy za wysoka. Zdecydowana większość rodziców odpowiadała, że waga jest w normie, odpowiednia. Byli to rodzice i chłopców, i dziewczynek zarówno w pierwszej (97%, 88%), jak i w drugiej badanej grupie (95%, 93%). W rzeczywistości dzieci w tej drugiej grupie ważyły więcej niż dzieci w pierwszej grupie. Jednak w oczach rodziców wszystko było w porządku. Świadomość jest pierwszym krokiem do zmiany. Zawsze. Dlatego warto powtarzać rodzicom, że nieważne, ile waży ich dziecko teraz i z jakiego powodu tak się stało. Ważne natomiast, ile będzie ważyło za rok, za dwa lata, za lat pięć lub dziesięć. Na to mają oni wpływ, a także fachową pomoc.

 

 

Badacze z Cornell University wykazali, że włączenie do sałatek sprzedawanych w szkolnym sklepiku warzyw z własnych, uczniowskich upraw, zwiększyło spożycie pięciokrotnie: z 2 do 10%. Uczniowie zjadali średnio dwie trzecie każdej porcji. Reszta trafiała do śmietnika. Jednak naukowcy podkreślają, że w ten sposób można postawić pierwszy krok: uczniowie sami z siebie sięgną po zieleninę. Nie trzeba ich zmuszać, ani przekupywać.

 

Czasem by zaangażować młodzież wystarczy jedynie ułatwić sięgnięcie po sałatkę. W ten sposób ci sami badacze z Cornell pięć lat wcześniej wykazali, że samo przesunięcie sałatek w bardziej prestiżowe miejsce na stołówce zwiększyło konsumpcję o 250-300%.

 

Czy podobny efekt można uzyskać w warunkach domowych? Przecież nie każdy może sobie pozwolić na uprawę w domowym ogródku. Być może wystarczy przesunąć wybór rodzaju sałatki na obiad czy wybór warzyw w sklepie z rodzica na dziecko. Jeśli samo wybierze, może chętniej zje? Być może zadziała również pomoc w kuchni w przygotowaniu sałatki. Nie wiadomo, czy takie badania zostały przeprowadzone, ale każdy rodzic może przeprowadzić podobny eksperyment we własnym zakresie.

 

 

Ponieważ słowo „nastrasz” nie do końca oddaje faktyczny zamiar, znacznie lepiej tę taktykę określa wyrażenie „przeramowanie komunikatu tak, by pokazywał osobiste korzyści towarzysko-społeczne”. Idea polega na prezentacji badania naukowego (to niezbyt przekonujące źródło autorytetu dla młodego człowieka, ale jak dotąd raczej żaden znany młody celebryta nie powiedział publicznie, że swoją popularność zawdzięcza warzywom i owocom), które wykazało, że spożywanie dużych ilości soli np. w kanapkach i frytkach na wynos, a także w chlebie, kiełbasach, słodyczach – opóźnia proces dojrzewania. Choć badaniu poddano szczury laboratoryjne, to przeniesienie wyników na ludzi wydaje się oczywiste. W tym też tonie naukowcy komentują te wyniki. Innymi słowy: jeśli jesz za dużo soli, dłużej będziesz wyglądać jak dzieciak, a nie jak dorosły.

 

Co ciekawe, pewna ilość soli jest potrzebna, by proces dojrzewania w ogóle się rozpoczął i przebiegał. Dlatego ta jedna kanapka lub paczka czipsów raz na jakiś czas nie powinna zbytnio zaszkodzić. Chodzi o to, aby był to miły dodatek, a nie podstawowe danie.

 

 

Taktyka 2. płynnie przechodzi w taktykę nr 3: ilościowe ograniczenie niezdrowego jedzenia. W tym przypadku picia napojów gazowanych. Niezależnie od masy ciała, spożywanie dużych ilości słodkich napojów lub smakowego mleka sprzyja rozwojowi cukrzycy typu 2. Ograniczenie tych napojów już o jedną sztukę dziennie zmniejsza ryzyko aż o 25%. Badanie to przeprowadzili badacze z Uniwersytetu w Cambridge. Próbę stanowiło ponad 25 tysięcy zdrowych, młodych Brytyjczyków, którzy prowadzili dzienniczki żywieniowe. Po 10 latach osoby te zbadano i u 847 z nich stwierdzono cukrzycę typu 2. Zamiast słodkiego napoju lepiej pić wodę, niesłodzoną herbatę lub niesłodzoną kawę.

 

Mariusz Ludwiński