Pediatra z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego dr hab. Ernest Kuchar sparafrazował aforyzm Benjamina Franklina: „Na świecie pewne są tylko śmierć i podatki”, dodając: „oraz rotawirusy”.
Doświadczenie infekcji rotawirusowej jest trudne do zapomnienia przez rodziców: chwile spędzone z gorączkującym wysoko dzieckiem, które ma silną biegunkę z wymiotami na długo zapadają w pamięć.
Szczepienia są sposobem na uniknięcie tych sytuacji. Zaszczepione dziecko, nawet jeśli przejdzie zakażenie, będzie chorowało łagodnie.
Doświadczenie infekcji rotawirusowej jest trudne do zapomnienia przez rodziców: chwile spędzone z gorączkującym wysoko dzieckiem, które ma silną biegunkę z wymiotami na długo zapadają w pamięć.
Szczepienia są sposobem na uniknięcie tych sytuacji. Zaszczepione dziecko, nawet jeśli przejdzie zakażenie, będzie chorowało łagodnie.
W ciągu ostatnich 5 lat rocznie w Polsce odnotowywanych było od 20 do ponad 30 tys. zakażeń jelitowych wywołanych przez rotawirusy. Rzeczywista skala zachorowań wywoływanych przez rotawirusy (poza tymi zarejestrowanymi w oficjalnych statystykach medycznych) jest jednak zdaniem ekspertów dużo wyższa i szacowana jest na około 200 tys. rocznie.
Najwięcej zachorowań występowało do 4. roku życia. Z tego powodu co najmniej kilkanaście tysięcy dzieci rocznie trafiało do szpitala. Podczas tej infekcji pojawia się groźba odwodnienia, a jest to stan zagrożenia życia. U niemowląt do takiego stanu może dojść bardzo szybko (nawet w ciągu kilku godzin!). Dzieci muszą być wtedy nawadniane za pomocą m.in. kroplówek.
Rozszerzenie Programu Szczepień Ochronnych (PSO) o obowiązkowe szczepienia przeciw rotawirusom było od wielu lat postulowane przez lekarzy i epidemiologów, w tym m.in. przez członków Rady Sanitarno–Epidemiologicznej (RSE) przy Głównym Inspektorze Sanitarnym.
W praktyce, jak informuje resort zdrowia, szczepienia przeciwko rotawirusom przeprowadzane będą w schemacie dwu- lub trzy- dawkowym w zależności od rodzaju dostępnej szczepionki. Od lutego 2021 r. przychodnie będą prowadziły szczepienia.
„Kluczowe znaczenie ma wczesne rozpoczęcie i wczesne zakończenie schematu szczepienia. Szczepienie przeciw rotawirusom będzie można przeprowadzać jednocześnie z innymi szczepieniami” – informuje Ministerstwo Zdrowia.
„Rotawirusy są najczęstszym czynnikiem wywołującym biegunki zakaźne u niemowląt i małych dzieci do 5. roku życia. Zachorowania dotyczą najczęściej dzieci od 4. do 24. miesiąca życia. Najciężej biegunki rotawirusowe przebiegają u dzieci poniżej 6. miesiąca życia, ponieważ ich organizm ulega szybko odwodnieniu” – czytamy na stronie Szczepienia Info, prowadzonej przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny.
Zakażenie rotawirusami następuje zwykle drogą kropelkową lub tzw. fekalno-oralną (np. wskutek nieumycia rąk po skorzystaniu z toalety). Mogą się one jednak również przenosić poprzez zanieczyszczone przedmioty (klamki, krany, toalety, zabawki), a także zanieczyszczoną wodę lub żywność. Wirusy te po przedostaniu się do organizmu uszkadzają nabłonek kosmków jelitowych, wywołując stan zapalny żołądka i jelit.
Do najczęstszych objawów infekcji rotawirusowej należą:
- wymioty – często obfite,
- biegunka – wodniste, żółtozielone stolce, zwykle bez krwi i śluzu,
- gorączka – do 40 stopni C,
- brak łaknienia,
- odwodnienie.
Przebieg infekcji rotawirusowej zależy od wielu czynników. Związana z nią utrata płynów i elektrolitów może doprowadzić do ciężkiego odwodnienia, wstrząsu hipowolemicznego, a przy braku odpowiedniego leczenia nawet do zgonu.
Leczenie tego rodzaju infekcji jest objawowe i polega na doustnym lub dożylnym nawadnianiu pacjenta.
Szczepionki przeciwko rotawirusom zawierają żywe, lecz atenuowane wirusy. Podawane są one doustnie.
Według ekspertów, szczepienie chroni w 96 proc. przed ciężką postacią biegunki wymagającą hospitalizacji i w wysokim odsetku przed zapaleniem żołądkowo-jelitowym, a ochrona poszczepienna utrzymuje się przez co najmniej 3 lata.
Szczepienie dziecka pośrednio chroni również jego dorosłych opiekunów. Przebieg zakażenia rotawirusowego u dorosłych jest zwykle łagodniejszy, ale może wymagać m.in. kilkudniowego zwolnienia z pracy.
Szczepienia należy rozpocząć po ukończeniu 6. tygodnia życia (optymalnie w 8 tygodniu życia), ale nie później niż do 12 tygodnia życia. Cały cykl szczepień najlepiej jest zakończyć do 24. tygodnia życia.
„Badania kliniczne prowadzone w grupie niemowląt w różnych regionach świata wykazały dobrą tolerancję i wysoki profil bezpieczeństwa szczepionki. U dzieci szczepionych przeciw rotawirusom najczęściej nie obserwuje się w ogóle niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP). Odczyny, tj.: biegunka, wymioty, gorączka, brak ładnienia występują rzadko i mają łagodny przebieg” – zapewniają eksperci z NIZP-PZH.
„Badania kliniczne prowadzone w grupie niemowląt w różnych regionach świata wykazały dobrą tolerancję i wysoki profil bezpieczeństwa szczepionki. U dzieci szczepionych przeciw rotawirusom najczęściej nie obserwuje się w ogóle niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP). Odczyny, tj.: biegunka, wymioty, gorączka, brak ładnienia występują rzadko i mają łagodny przebieg” – zapewniają eksperci z NIZP-PZH.
Istnieją pewne przeciwwskazania do tego rodzaju szczepienia, w tym m.in.:
-
przebyte wgłobienie jelita,
-
wada wrodzona przewodu pokarmowego zwiększająca ryzyko wgłobienia (np. torbiel, polipy, zdwojenie przewodu pokarmowego),
-
rozpoznanie lub podejrzenie zaburzeń immunologicznych pierwotnych i wtórnych (w tym zakażenie HIV),
-
poważna reakcja alergiczna na substancje zawarte w szczepionce lub opakowaniu czy też po poprzedniej dawce szczepionki,
-
ostre choroby infekcyjne o ciężkim przebiegu z gorączką lub bez gorączki, biegunką lub wymiotami.
Źródło: na podstawie zdrowie.pap.pl
Fot.: Pixabay